زندگی مثل راه رفتن روی لبهی پرتگاهه هر چیزی ممکنه تعادلت رو به هم بزنه و پرتت کنه پایین. مثل سنگینی بارِ گذشته، گذشتهای که گذشته،اما خاطرات هیچ وقت از بین نمیره گذشته اینقدر سنگینه که فرصت زندگی کردن در زمان حال رو بهت نمیده طوری که هیچ وقت از زمان حال لذت نمیبری